เพรงภพ (จบ)

มธุรามักจะฝันร้ายและตามมาด้วยอาการปวดหัวข้างเดียวรุนแรง ซึ่งหาสาเหตุไม่ได้
วันหนึ่งเมื่อเกิดเหตุฆาตกรรมในอาร์ตเมนต์ห้องข้างๆ
เธอจจึงตระเวนหาที่พักใหม่ มธุราหลงใหลเรือยไม้โบราณสีขาวหลังหนึ่ง
ด้านหน้ามีซุ้มกุหลาบเลื้อยออกดอกพราวทั้งต้น จึงตัดสินใจเช่าบ้านหลังนั้นทันที
เมื่อย้ายเข้าไปอยู่ หญิงสาวก็ประสบเหตุการณ์ประหลาดที่พิสูจน์ไม่ได้บ่อยครั้ง

ตรัณเป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบบ้านหลังนี้ตั้งแต่แรกเห็น
เขาเคยขอซื้อจากเจ้าของแต่ถูกปฏิเสธ ชายหนุ่งได้แต่แวะวเียนมาที่นี่เป็นประจำ
นั่นเองเป็นจุดเริ่มต้นให้เงื่อนงำความรักอันลึกลับครั้งอดีต ที่เคยเกิด ณ สถานที่นี้
ค่อยๆ เปิดเผยทีละน้อย และชักนำหญิงสาว-ชายหนุ่มผู้หลงรักบ้านโบราณและซุ้มกุหลาบ
ให้ถลำลึกข้องเกี่ยงกับปมพิศวาสวจนไม่อาจถอนตัวออกมาได้...

เพรงภพ มีอีบุ๊กแล้วนะคะ เชิญคลิกรูปด้านล่างเลยค่ะ

---------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ...มาเปิดเรื่องใหม่ไว้รอ (ความจริงก็เรื่องเก่าแหละค่ะ เพรงภพ เคยได้รับการตีพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งตั้งแต่ตุลาคม ปี พ.ศ. 2549 ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว บางคนอาจจะลืมๆ ไปแล้ว เลยเอามาลงให้อ่านใหม่อีกครั้งค่ะ

เตรียมปักหมุดรอได้เลยนะคะ ทันทีที่ลง "สุดสายรุ้ง" จบ ก็จะเปิดบทแรกของเรื่องนี้ทันทีค่ะ

CR.SQW